Mentoring to...

Mentoring polega na stałym kontakcie niedoświadczonego pracownika z mentorem, którym jest doświadczony pracownik o postawie opiekuńczej i życzliwej wobec nowicjusza, mającym za zadanie wprowadzić go w treść pracy i środowisko zawodowe. Celem mentoringu jest szybkie doprowadzenie do samodzielnej i efektywnej pracy zatrudnionego oraz jego adaptacja w środowisku. W odróżnieniu od coachingu, który ma charakter otwarty i partnerski, mentoring - ze względu na bardzo duże różnice w wiedzy i doświadczeniu mentora i pracownika - ma raczej charakter relacji "mistrz-uczeń".
Oleksyn T., Zarządzanie kompetencjami, 2010

Mentoring to udzielanie rad, informacji lub wskazówek przez osobę, która ma doświadczenie, umiejętności lub praktyczną wiedzę, przydatne do osobistego i zawodowego rozwoju innego człowieka.
Luecke R., Coaching i mentoring, 2006

Mentoring to dobrowolna, niezależna od hierarchii służbowej pomoc udzielana przez jednego człowieka drugiemu, dzięki czemu może on poczynić znaczący postęp w wiedzy, pracy zawodowej lub sposobie myślenia.
Clutterbuck D., (...), 2002

Udzielanie drugiej osobie indywidualnej pomocy nieliniowej w przekształcaniu wiedzy, pracy lub myślenia.
Clutterbuck D., Mentoring w działaniu, 1995

Mentoring to pomoc i wsparcie udzielane ludziom w zarządzaniu ich własną nauką w celu maksymalnego wykorzystania ich potencjału, rozwoju ich umiejętności, polepszenia uzyskiwanych przez nich wyników oraz wsparcia ich w dążeniu do stania się osobą, jaką pragną być.
Parsloe E., (...), 1992

W dzisiejszym środowisku biznesowym mentoring jest wolny od co najmniej jednego ograniczenia - bezpośredniej odpowiedzialności wobec przełożonych, a jego celem jest długotrwałe opanowywanie i praktyczne wdrażanie nowych umiejętności na drodze doradztwa i konsultacji.
Parsloe E., (...), 1992

Mentoring to proces, w którym jeden człowiek (mentor) odpowiada za nadzorowanie kariery i rozwoju drugiego człowieka, poza zwykłym układem menedżer-podwładny.
Collin A., (...), 1979

Mentoring jest niezwykle ważną pomocą w rozwijaniu umiejętności personelu. Wymaga patrzenia w przyszłość i zauważania tkwiących w niej możliwości. Potrzeba do tego zaufania, jakiego brakuje w tradycyjnym zarządzaniu, gdzie liczy się przede wszystkim dyscyplina i nawyki.
Megginson D., (...), 1979